Wywiad z K.N. Haner

Jakiś czas temu na moim fanpage'u Z fascynacją o książkach odbył się konkurs, w którym prosiłam o zadanie najciekawszego pytania K.N. Haner. 

Zgodnie z obietnicą, spośród wszystkich zgłoszeń, wybranych zostało kilka najciekawszych pytań, na które Autorka zgodziła się odpowiedzieć.

Serdecznie zapraszam na wywiad :-)

1.Zanim zaczęłaś pisać jakie miałaś plany na swoje życie?

Zaczęłam pisać mając 24 lata i tak naprawdę nie miałam wtedy sprecyzowanych planów na życie. Młodość rządzi się swoimi prawami, więc miotałam się nieco i nie do końca wiedziałam, co chcę robić. I nagle, jak grom z jasnego nieba, spadło na mnie ta chęć pisania dla samej siebie, ale zanim zrozumiałam, że to właśnie TO zajęcie, minęło naprawdę sporo czasu.

2.Czy historie, bohaterowie, o których piszesz, są choć w pewnym stopniu inspirowani Twoim życiem, życiem bliskich? Mają twoje emocje, charakter? Gdy piszesz utożsamiasz się z bohaterami ?

Moi bohaterowie są wytworem mojej wyobraźni. Nie kreuję ich na wzór osób z mojego bliskiego otoczenia. Cechy fizyczne często wzoruję na modelach, aktorach, muzykach, ale to jedynie inspiracja. Ich charaktery są w stu procentach wymyślone na potrzeby danej powieści. Sama fabuła to również tylko wymysł, fantazja. Nie opisuję sytuacji, które wydarzyły się naprawdę.

3.Gdybyś miała taką okazję, w którą ze swoich książkowych bohaterek wcieliłabyś się?

Szczerze? Nie chciałabym się wcielić w rolę którejkolwiek z bohaterek. Wolę kreować ich rzeczywistość, ale ja pozostanę w swojej.

4.Gdybyś mogła zekranizować jedną ze swoich powieści, która by to była i kogo obsadziłabyś w głównych rolach? 

Wydaje mi się, że każda z moich historii wyglądałaby dobrze na dużym ekranie. Serię Na szczycie trudno by było zekranizować, więc w tym momencie stawiałabym na Morfeusza, bo to zamknięta całość. W roli Adama obsadziłabym Stephena Amella z serialu Arrow.

5.Czy trudno jest pisać tak gorące sceny, pełne uczuć, namiętności, a potem zostawić bohatera i wrócić do rzeczywistości, nie tęsknić?

Ja nie mam z tym problemu. Sceny miłosne są jedynymi z tych, które najbardziej lubię pisać, ale nie zostawiam swoich bohaterów na długo, bo staram się pisać codziennie, więc nie, nie tęsknię. Najgorzej jest, gdy muszę napisać zakończenie danej serii. Chwilami przychodzi mi to bardzo ciężko, bo wtedy faktycznie ciężko rozstać się z bohaterami.

6.Kasiu, w Twoich książkach pełno dramatycznych wątków. Który z nich wymógł na Tobie największe zaangażowanie lub był największym wyzwaniem?

Ja za każdym razem ogromnie przeżywam to, co dzieje się w moich powieściach, więc nie potrafię wybrać jednej „dramy”, która najbardziej mnie zaangażowała. Do każdej mam jakiś sentyment i uwielbiam tworzyć kolejne. :-)

7.Chyba każdy z czytelników szuka bohatera, który od pierwszej strony zawładnie jego sercem lub też będzie się zmieniał. Czy tworząc daną postać z góry masz zaplanowaną jego sylwetkę, czy nawet on sam potrafi w trakcie pisania Cię zaskoczyć?

Moi bohaterowie to indywidualiści. Każdy z nich robi, co chce i zaskakują mnie oni na każdym kroku. Staram się trzymać zaplanowanego schematu, ale fabuła i bohaterowie często sami wymykają mi się spod kontroli. Już się do tego przyzwyczaiłam. :-)

8.Chciałabyś kiedyś podjąć wyzwanie i napisać na przykład książkę z gatunku fantasy/thriller, czy nie myślałaś nigdy nad tym? Może znalazłabyś w sobie smykałkę do opisu miejsca zbrodni? Chciałabyś wczuć się w rolę zabójcy i z zimną krwią zamordować na kartach powieści znienawidzoną osobę, której nadałabyś profil w książce? Z gorących miłosnych klimatów przesiąść się na ciemną stronę?

Wydaje mi się, że moje powieści to nie są typowe romanse. Na pewno wymykają się one ze schematu i mają wiele elementów kryminału, a nawet thrillera. Mam w planach napisać powieść fantasy, ale to tylko mała wizja, którą mam nadzieję kiedyś zrealizować.

9.Książka nosi tytuł "Zakazany układ". Czy kiedykolwiek znalazłaś się w zakazanym z jakiegoś powodu układzie?

Tak, niestety znalazłam się kiedyś w takim „układzie”, ale to bardzo osobista historia, a ja nie lubię opowiadać o swoich prywatnych sprawach w mediach.

10.Kasiu jak radzisz sobie z zazdrością innych ? Masz jakieś sposoby które możesz polecić?

Zazdrość jest dla mnie bardzo odległym uczuciem, bo sama nigdy nikomu niczego nie zazdrościłam. Do wszystkiego doszłam sama, nikt mi nie ułatwiał, a wręcz rzucał kłody pod nogi. Nie wiem, jak można mieć pretensje do kogoś o to, że coś się komuś udało. Może zazdrość to cecha osób leniwych? Albo tych, którzy się nudzą, bo ich życie jest beznadziejne? Naprawdę tego nie rozumiem i nawet nie chcę. Z biegiem czasu nauczyłam się na to nie reagować. Nie ma sensu wdawać się w takie dyskusje, bo to jednostronne „monologi” osób zaślepionych i przesiąkniętych zawiścią i zazdrością. Odcinam się od tego i dzięki temu jestem „zdrowsza”.:-)

11.Jakie jest Twoje największe marzenie?

Moim największym marzeniem jako autorki jest każda kolejna premiera, którą planujemy razem z Wydawcami. Plany na przyszłość dają mi poczucie stabilności, mogę się dzięki temu realizować, ale jednocześnie staram się mierzyć siły na zamiary. W naszym kraju ciężko jest być autorem, ale doskonale pamiętam od czego zaczynałam, a gdzie jestem teraz i mam świadomość, jak długa droga przede mną, ale właśnie od tego są marzenia, a ja mierzę coraz wyżej i dopiero się rozkręcam. :-)