"Kaznodzieja" Camilla Läckberg

"Kaznodzieja"

Camilla Läckberg 

Wydawnictwo: CZARNA OWCA

Liczba stron: 440

Ocena: 6/6

"Kaznodzieja" to druga część bestsellerowego cyklu Camilli Läckberg . Pierwszą część "Księżniczkę  z lodu" poznałam jakiś czas temu i od razu wiedziałam, że sięgnę po następne części.

Akcja oczywiście rozgrywa się w malowniczej Fjällbace. W Wąwozie Królewskim zostaje znalezione zmasakrowane ciało młodej kobiety. Co gorsza, policja znajduje tam również dwa inne szkielety. Okazują się one ofiarami nierozwiązanej zbrodni sprzed 25 lat.

 Co łączy te ofiary?

 Czy jest to sprawka seryjnego mordercy, który powrócił?

Nagle zostaje zgłoszone zaginięcie następnej nastolatki. Odtąd rozpoczyna się okrutny wyścig z czasem. Czy policja zdąży odnaleźć sprawcę nim stanie się kolejna tragedia?

Wszystkie tropy prowadzą do rodziny Hultów, potomków znanego, nieżyjącego już Kaznodziei, który zajmował się kiedyś uzdrawianiem ludzi. Brak spójnych dowodów jednak nie ułatwia śledztwa.

"Kaznodzieja"  to bez wątpienia powieść, która trzyma w napięciu od początku do samego końca. Jest intrygującą, wciągającą, ale również bardzo poruszającą historią. Nie sposób się od niej oderwać. Pełna mrocznych rodzinnych sekretów i intryg, które pochłaniają czytającego. Razem z Patrikiem staramy się rozwikłać zagadkę, która z każdą stroną staje się coraz trudniejsza.

Obok śledztwa autorka ukazuje również życie prywatne znanych nam już bohaterów. Są oni tak realistyczni, że nie sposób ich nie polubić. Tak jak my posiadają wady i popełniają błędy. Przeżywamy ich problemy a także cieszymy się ich sukcesami. Szczególnie pokochałam Erikę, która w tej części jest w ciąży. Urzekła mnie jej troska o siostrę oraz to, jak wyrozumiale traktuje Patrika, który tak poświęca się pracy mimo jej stanu.

Podsumowując, książka daje bardzo dużo do myślenia.  Ukazuje co się dzieje, gdy ludzie źle rozumieją religię i do jakiej tragedii może to doprowadzić.  Pozornie nieszkodliwe kłamstwo może stać się groźną obsesją i wpędzić człowieka w obłęd. Pokazuje ona również jak skomplikowane relacje mogą łączyć członków rodziny i że nic nie jest takie, jakie się mogłoby na oko wydawać .

Jako matka bardzo przeżywałam tę książkę . Ciężko mi sobie wyobrazić, jak muszą czuć się rodzice, którzy tracą dziecko. Ukazany tu świat jest okrutny i niebezpieczny oraz uświadamia, jakie niebezpieczeństwa czyhają na człowieka.

Moim zdaniem Camilla Läckberg jak najbardziej słusznie jest nazywana królową szwedzkiego kryminału. Jej książki pochłaniają czytelnika. Autorka umiejętnie buduje napięcie. Nie sposób oderwać się od lektury. Czyta się szybko i przyjemnie. Zakończenie jest zaskakujące i budzące wiele refleksji.  Z ogromną przyjemnością sięgnę po następną część tej sagi.

Gorąco polecam!