"Łatwo nie będzie" Małgorzata Urszula Laska [RECENZJA PATRONACKA!]

"Łatwo nie będzie"

Małgorzata Urszula Laska

BIAŁE PIÓRO

Liczba stron: 300

Ocena: 5+/6

Nie zawsze to, co widzimy jest dokładnie takie, jakie nam się wydaje. Pozory mylą, to stara prawda, którą poznajemy często zbyt późno. Zranione serce gna nas czasami bardzo daleko od rodzinnych stron w nadziei na ukojenie, na lepsze jutro, w pogoni za szczęściem. Ślubu nie będzie! Ale co w zamian? Jak potoczą się losy Hanny, zranionej przez narzeczonego w najważniejszym dniu jej życia, w dniu, który powinien być najszczęśliwszym? Jak poradzi sobie z dala od rodziny i przyjaciół? Czy odnajdzie swoje miejsce na obcej ziemi, w innym kraju? Czy może będzie niczym żuraw z jej rodzinnych stron, który po dalekiej wędrówce zawsze wraca do domu.

Hania ma dziewiętnaście lat i jest szaleńczo zakochana w Michale. Mimo młodego wieku pragną się pobrać, zwłaszcza, iż bez ślubu nie wypada im razem mieszkać. Niestety, niefortunny zbieg okoliczności sprawia, że dziewczyna odwołuje zaręczyny. Załamana i zawstydzona bez chwili namysłu postanawia wraz z koleżanką wyjechać do Niemiec do pracy. Warunki mieszkaniowe okazują się dramatyczne, a przyłapanie przyjaciółki na nielegalnym zarobku sprawia, że Hania pozostaje w obcym kraju zupełnie sama. Nie rozumie języka, nie zna panujących obyczajów, a jednak nie ma zamiaru się poddać, nie przyzna się w domu do porażki. Zostaje i cierpliwie znosi kolejne upokorzenia, jakimi obsypywani są Polacy na obczyźnie. Wykorzystywanie, oszukiwanie, przeraźliwe warunki zamieszkania i niska płaca, a to wszystko dopiero wierzchołek góry lodowej.

Jak poradzi sobie dziewczyna z dala od najbliższych?

Czy uda jej się dopasować do nowej kultury i udowodnić, że nie można  jednoznacznie oceniać wszystkich Polaków?

Czy w obcym kraju odnajdzie bratnią duszę i zazna upragnionego szczęścia?

"Nie chciała opowiadać o tym złotym eldorado, które każdy w jej wiosce wyobraża sobie jak raj, nie wiedząc, że w rzeczywistości Polacy bez prawa pobytu są niemile widzianymi gośćmi. Żyją tam niewidoczni, bojąc się odezwać po polsku na ulicy, aby nie sprowokować kontroli."

Akcja powieści rozpoczyna się w latach dziewięćdziesiątych i porusza problem emigracji. Muszę przyznać, że świat przedstawiony przez autorkę jest mi zupełnie obcy. W obecnych czasach nie ma żadnych przeszkód, by wyjechać do Niemiec, osiedlić się tam czy zdobyć pracę. Fakt, na pewno zdarzają się przypadki wykorzystywania, gdzie za ciężką harówkę człowiek nie otrzymuje zasłużonej zapłaty, jednak warunki z pewnością nie przypominają tak nędznych, skrajnych sytuacji, jakie nakreśliła pisarka.

Myślę, że właśnie dlatego tak bardzo pochłonęła mnie powieść. To zupełnie nowe doświadczenie, istotna lekcja, a przede wszystkim autentyczna historia, która mogłaby przydarzyć się naszym bliskim. Realizm bijący ze stron niemal hipnotyzuje, przepadłam w tej życiowej opowieści od pierwszych stron i z zapartym tchem pochłaniałam kolejne słowa, by poznać finał owej szokującej, jak i poruszającej lektury.

Autorka stworzyła naprawdę wyjątkowych, nietuzinkowych bohaterów. To zdecydowanie ludzie z krwi i kości, pełni zalet, wad, niespełnionych marzeń czy ciężkich rozterek. Znajdziemy tu zarazem postacie pozytywne, do których z pewnością należy Hania, ale nie zabrakło też złych ludzi. Dziewczyna na swej drodze spotkała naprawdę wiele perfidnych osób, począwszy od brudasów, złodziei, aż po oszustów czy cwaniaków żyjących jednocześnie w dwóch związkach.

"Poczuła się samotna i nieszczęśliwa. Wszystko szło jakoś nie tak. Najpierw odwołany ślub, później gehenna, którą przeżyła, mieszkając z ludźmi z tak zwanego marginesu społecznego, następnie niepotrzebne zaangażowanie w związek z Kazikiem i wyrzuty sumienia po usłyszeniu prawdy, jeszcze to niepotrzebne spięcie z Dorotą. Czuła do siebie pogardę, zachowywała się jak wiele osób na obczyźnie, dobrze, że jeszcze kraść nie zaczęła, przebywając w takim towarzystwie."

Ogromną zaletą jest również przystępne i sugestywne pióro pisarki, dzięki czemu lektura jest prawdziwą przyjemnością. Miłym urozmaiceniem było zastosowanie gwary kurpiowskiej, nadała ona całości wyjątkowego, niezapomnianego klimatu.

Co najciekawsze, cała opisana historia wynikła tak naprawdę z jednego, małego nieporozumienia, co uzmysławia czytelnikom, jak istotną rolę odgrywa szczera rozmowa i zaufanie w związku. Nie można pozwolić, by niefortunny zbieg okoliczności czy niedomówienia skłoniły do podejmowania życiowych decyzji. Strach nawet pomyśleć, jak wiele stracić mogli bohaterowie tej opowieści...

"Powoli docierało do niej, że nie można kogoś wyrzucić na siłę, zapomnieć, zastąpić kimś innym. Jedno wiedziała na pewno. On tam ciągle był, schowany w sercu, w zakamarkach pamięci."

"Łatwo nie będzie" jest niesłychanie poruszającą, życiową i wartościową powieścią, o której na pewno długo nie da się zapomnieć. To porywająca historia o miłości, nieporozumieniach, ambicjach i trudach emigracji. Dla młodszych czytelników może okazać się trochę szokującą lekturą, dla starszych, z pewnością stanie się powodem mentalnej podróży do dawnych lat. Jeśli kochacie sugestywnie nakreślone powieści o zwykłych ludziach, będące zarazem źródłem refleksji, jak i niezapomnianych emocji, jestem pewna, że ta pozycja skradnie wasze serca. Polecam gorąco!

Za możliwość poznania powieści i objęcia jej patronatem medialnym, bardzo dziękuję Wydawnictwu!