"Wspomnienia z martwego domu" Fiodor Dostojewski

"Wspomnienia z martwego domu"

Fiodor Dostojewski

Wydawnictwo MG

W 1849 roku Fiodor Dostojewski został skazany na karę śmierci przez rozstrzelanie. Ostatecznie jednak car zmienił wyrok na więzienie połączone z ciężkimi robotami. Dostojewski przebywał 4 lata na katordze,  a książka "Wspomnienia z martwego domu", stanowi zbiór reminiscencji, perfekcyjnie obrazujących trudy życia w syberyjskim więzieniu.

Bezsprzecznie, najbardziej przeszywające historie pisze samo życie, dlatego sięgając po tę pozycję oczekiwałam istnej lawiny skrajnych emocji, zwłaszcza, że tematyka należy do wyjątkowo trudnych. Przygnębiający pobyt w więzieniu, autentyczne relacje między więźniami, ich bolesne historie, funkcjonowanie placówki, a przede wszystkim brutalny zamach na prywatność, odebranie godności, a wszystko to nakreślone wyjątkowo sugestywnym piórem czynnego uczestnika. Tak, to jedna z tych przeszywających lektur, która silnie potrząsa czytającym, trafia do najskrytszych zakamarków serca i pozostawia po sobie ślad już na zawsze!

Dostojewski nie owija w bawełnę, brutalnie obnaża funkcjonowanie więzienia, podkreślając jednak, że tak naprawdę nie można sobie wyobrazić danych sytuacji, ktoś, kto tego nie przeżył, nigdy nie będzie w pełni zrozumieć, zaznać tego bólu czy przenikającej samotności. Znajdziemy tu wiele opisów współwięźniów, na których towarzystwo jest się przecież skazanym bezustannie. Wielu z nich było w istocie brutalnymi, bezwzględnymi, pozbawionymi człowieczeństwa szaleńcami, dodatkowo, większość skazanych wywodziło się ze stanu chłopskiego. I choć nie zabrakło ludzi o dobrym sercu, to jednak ewidentnie widać, że głównemu bohaterowi samotność i poczucie wykluczenia towarzyszą niemal notorycznie. Dla tak wrażliwej duszy jest to bez wątpienia tortura większa niż samo więzienie czy ciężka fizyczna praca.

"Wspomnienia z martwego domu" jest bardzo osobistą, niesłychanie przejmującą, bolesną, trudną, prawdziwą historią, obok której nikt nie będzie w stanie przejść obojętnie. Sieć nadzwyczaj sugestywnych opisów, wyjątkowo złożone portrety psychologiczne, a przede wszystkim skrupulatne obnażenie mroku zakotwiczonego głęboko w człowieku! Przeszywająca na wskroś, szokująca, ale i wzruszająca, zdecydowanie, warta przeczytania! Polecam gorąco!