"Banici" Janusz Lasgórski

"Banici"

Janusz Lasgórski

JAVIKO

Liczba stron:504

Ocena: 6/6

"Banici", trzecia część cyklu "Piętno Pielgrzyma" to zaskakująca kontynuacja losów bohaterów, z którymi już zdążyliśmy się porządnie zżyć. Dlaczego zaskakująca? Tym razem autor funduje czytelnikom ekscytującą podróż na Marsa, który całkowicie różni się od wizji planety, jaką sobie stworzyliśmy w głowie już dawno temu. Co ciekawsze, choć odwiedzenie tak dalekiej asteroidy bądź osiedlenie się na niej, kojarzy nam się głównie z wspaniałym postępem, odwagą godną podziwu i żmudną pracą, w tej historii ingerencja w obce środowisko wcale nie wypada tak korzystnie, rzekłabym nawet, że jest objawem egoizmu i pychy zwykłych ludzi, wywyższających się ponad innych. Mimo że większość fabuły opiera się na nowoczesnej technologii, niebywałych przygodach w przyszłości, jakiej nie sposób sobie jeszcze nam dobrze przyswoić, nie mogło zabraknąć też skomplikowanych relacji damsko-męskich, które choć opisane są niezwykle subtelnie, skutecznie rozbudzają wyobraźnię, rozluźniają, nawet czasem wywołują szczery, niekontrolowany śmiech.

"Co ty człowieku potrafisz? Niszczyć?! To wiemy! Od wielu tysięcy sol twoje barbarzyńskie plemię zabija życie na naszej planecie".

Każdy, kto przeczytał poprzednie części, doskonale zdawał sobie sprawę, że tym razem również otrzyma przerażającą wizję przyszłości, upadek ludzkiej moralności, które niestety nie są wcale takie nieprawdopodobne. Wizja autora właśnie dlatego tak silnie działa na czytelnika, bo niestety gdzieś z tyłu głowy pojawia się straszna myśl, że tak może się potoczyć los ludzkości i całego świata. Nie będzie przesadą, jeśli uznam tę niebywałą opowieść za szczególną formę futurystycznej antyutopii z niesłychanie prawdopodobnym przekazem. Postęp technologiczny bowiem może stać się najpotężniejszą bronią, nie tylko niszczącą, ale i stosowaną do rządzenia ludźmi z góry uznanymi za gorszych. To nie byłby pierwszy raz, gdy panujący owładnięci obsesją i manią wyższości postawili sobie za cel dominację resztą populacji, nawet świata i dbali wyłącznie o swoje dobro, czyniąc z innych tanią siłę roboczą. Brzmi zatrważająco? A gdyby tak wspomnieć, że na eksplorowanej planecie dodatkowo istnieje życie, o którym nikt nie miał się dowiedzieć? Tak, ta opowieść będzie wyjątkowo wartka i brutalna...

"Na Ziemi, wprawdzie głównie w teorii, ale funkcjonują jakieś tam prawa opiekuńcze. Na Marsie nie obowiązują żadne. Praca to całe twoje życie".  

Janusz Lasgórski po raz kolejny mnie zaskoczył i szczerze zachwycił. Nie spotkałam chyba nikogo, kto mógłby przebić tego autora pod względem niebywałej, wręcz kapitalnej  wyobraźni. Świat przez niego wykreowany tętni życiem, jest dopracowany w każdym calu i gdyby owa historia nie była tak odległa, można by się skusić pomyśleć, iż opisane są tu autentyczne zdarzenia i miejsca. Świadczy to o niesłychanie sugestywnym, przemawiającym przekazie, który silnie angażuje czytelnika, fundując mu przy tym niezapomnianą podróż w nieznane i niebezpieczne.

"Wszyscy ludzie robią to samo od wieków z wielu powodów. Od zawsze, na różne sposoby, chcieli przechytrzyć śmierć. Dlatego właśnie wynaleźli religię. W ten sposób stali się nieśmiertelni".

Podobnie jak poprzednie tomy, tej części również nie można zaliczyć do lektur łatwych, jakie pochłania się szybko i bez namysły, wyłącznie w celu odnalezienia relaksu lub przyjemności. Książka napisana jest wyjątkowym, pięknym, ale szczególnym językiem, dlatego lektura wymaga czasu, pełnego skupienia i oddania. Znajdziemy tu także wiele nowych nazw, sprzętów, zjawisk, dlatego niezrozumienie pewnych kwestii może utrudnić dalsze czytanie. Szczególnego charakteru nadaje opowieści wplecenie w nią prawd filozoficznych czy fundamentalnych problemów, czyniąc z całości źródło zadumy i głębokich refleksji nad ludzką egzystencją i przyszłością całego świata.

"Banici" to mistrzowsko skonstruowana, przemyślana, zarazem zachwycająca, jak i przerażająca historia ukazująca daleką przyszłość, która w istocie może mieć całkiem podobny przebieg. Począwszy od nowoczesnej technologii mającej zarazem wspaniałe, jak i okrutne zastosowanie, poprzez manipulację i zniewolenie przez owe kluczowe dokonania, aż do istoty pamięci tworzącej tożsamość, religię i pojęcie nieśmiertelności, właśnie tak niezwykłą podróż funduje autor wszystkim swoim uważnym czytelnikom. Ta lektura to nie tylko niezapomniana przygoda, ale i zarazem szokujące doświadczenie, skłaniające do większej zadumy nad postępem, ludzką żądzą i pragnieniem nieprzemijalności, a także manipulacją rządzących. Jestem przekonana, że cały cykl w pełni usatysfakcjonuje  fanów fantastyki naukowej. Polecam gorąco!

Za możliwość poznania powieści, bardzo dziękuję Autorowi!