"Szczęście dla zuchwałych" Petra Hülsmann

"Szczęście dla zuchwałych"

Petra Hülsmann

INITIUM

Liczba stron: 512

Ocena: 5+/6

Stoisz po szyję w wodzie? Głowa do góry! Imprezy, wolność, beztroska − dla Marie nie ma nic ważniejszego. Wszystko zmienia się, kiedy jej siostra Christine zapada na ciężką chorobę i prosi, by na czas terapii zaopiekować się jej dziećmi. Jakby tego było mało, Marie ma przejąć jej posadę w rodzinnej stoczni jachtowej. Zupełnie nie ma ochoty na nowe wyzwanie, a tym bardziej na nowego szefa, sztywnego nudziarza o imieniu Daniel. Podczas gdy jedna katastrofa goni drugą, a życie staje się chaosem, Marie powoli zaczyna pojmować, że są na świecie rzeczy, o które warto walczyć. I że pewne sytuacje – na przykład nowa miłość − dopadają człowieka wtedy, gdy się tego najmniej spodziewa.

Są takie pozycje, które potrząsają czytelnikiem nadzwyczaj silnie, nakazują mu się zatrzymać i spojrzeć na życie z zupełnie innej perspektywy. Nie oszukujmy się, czasem mamy zbyt dobrze, a i tak nie doceniamy swej egzystencji, traktując zwykłe błahostki niczym monstrualne katastrofy. Potrzebujemy wtedy terapii silnymi emocjami, by dostrzec, co tak naprawdę ma wartość i gdzie popełniamy błędy. Właśnie w tak szokującą i poruszającą podróż zabiera swych czytelników Petra Hülsmann, podczas której zostaną oni wielokrotnie przytłoczeni, emocjonalnie zmiażdżeni, po to, by nauczyć się czerpać siłę i nadzieję pełnymi garściami, by docenić piękno życia i podjąć walkę z wszelkimi przeszkodami.

"Jak słońce mogło świecić, niebo być tak błękitne? Dla ludzi tam, w dole, życie toczyło się dalej, jakby nic się nie stało. Ale moje życie stanęło na głowie w ciągu niecałych dwudziestu czterech godzin. Nie mówiąc o życiu Christine. Moja siostra miała raka, wolałam nawet sobie nie wyobrażać, czego będzie doświadczała przez najbliższe tygodnie."

Historia Marie jest niczym samo życie, słodko-gorzka, nieobliczalna, pełna humoru, refleksji oraz wzruszeń. Czytelnik z zapartym tchem śledzi dojrzewanie głównej bohaterki, która choć początkowo może i nie zdążyła wzbudzić zbyt wielu pozytywnych uczuć, z  każdą kolejną stroną staje się bliższa poruszonemu sercu. Razem z Marie przeszłam fazę buntu, szoku, a następnie pomału wgłębiałam się w całą sytuację, czując się niemal jak członek tej wspaniałej, walczącej z niesprawiedliwym przeznaczeniem rodziny. Los naszej bohaterki przypomina nam, że w ciągu kliku chwil wszystko może się zmienić i dotychczasowe priorytety stają się bezwartościowe, zwłaszcza, gdy do głosu dochodzi ulotność życia, która otwiera oczy na najistotniejsze kwestie, o jakich tak często zapominamy podążając ślepo za złudnym szczęściem.

Pióro pisarki jest lekkie, ale zarazem wyjątkowo ekspresyjne, dzięki czemu powieść angażuje bardzo mocno. Jest to również wpływ autentycznego przekazu historii, jaki nadaje całości mocy i emocjonalności. Urzekło mnie nakreślenie sytuacji w naprawdę przemawiający sposób, bez zbędnego koloryzowania. Nagła choroba czy przejęcie obcych obowiązków, całkowita zmiana trybu życia nie są czymś łatwym, nie sposób się z tym pogodzić z dnia na dzień, zmiany wymagają czasu, a akceptacja pewnych zdarzeń po prostu nie jest możliwa.  Ta chwytająca za serce opowieść uzmysławia jednak, jak wiele zależy od naszego podejścia, przypomina, że o szczęście należy walczyć ze wszystkich sił i nigdy nie można się poddawać w tak ważnej bitwie, jakim jest całe nasze życie.

"Nie mogłam sobie pozwolić na strach. Tak samo jak Christine. Musiałam być silna, wesoła i pełna optymizmu. Zawsze i wszędzie. Byłam to winna jej i dzieciom."

Nakreślone postacie są nietuzinkowe, interesujące, wielowarstwowe, jak najbardziej prawdziwe, dzięki czemu czytelnik podchodzi  do poznawanej opowieści jeszcze bardziej emocjonalnie. To ludzie tacy jak my, posiadający zarówno mnóstwo zalet, jak i wad, pragnący szczęścia, popełniający błędy, niegodzący się z kolejnymi przeszkodami losu. Ich życie w pewnym momencie zaczęło przypominać prawdziwy rollercoaster, a czytelnicy, którzy dostąpili zaszczytu śledzenia go na własne oczy, zaznają zarówno terapii wstrząsowej, jak i ukojenia oraz solidnej porcji motywacji, tak bardzo potrzebnej w zwykłych, codziennych ludzkich walkach.

"Facet przebiegł bez głowy dwanaście metrów, żeby uratować swoją załogę. Chyba wszyscy możemy brać z niego przykład. I właśnie dlatego zabrałam tam dzieci. Chciałam im pokazać, że można osiągnąć wszystko, jeśli trzeba. Bo wszyscy troje w pewien sposób musimy przebiec teraz dwanaście metrów bez głowy."

"Szczęście dla zuchwałych" jest piękną, poruszającą, niesłychanie mądrą historią, obok której nikt nie będzie w stanie przejść obojętnie. Niezwykle angażująca, refleksyjna, motywująca i skłaniająca do zmian opowieść, która już na zawsze pozostaje w czytelniczym, wzruszonym do granic, ale i napełnionym nadzieją sercu. Jeśli kochacie przemawiające, słodko-gorzkie, sugestywnie napisane powieści, które niczym prawdziwe życie, stanowią mieszankę bólu, radości, poruszeń, lecz także humoru i radości, najnowsza książka Petry Hülsmann z pewnością was zachwyci. Polecam gorąco!