"Dwadzieścia minut do szczęścia" Katarzyna Mak

"Dwadzieścia minut do szczęścia"

Katarzyna Mak

Wydawnictwo: NOVAE RES

Liczba stron:192

Ocena: 5+/6

Michalina zdaje się być zwykłą dziewczyną, samodzielnie dążącą do realizacji marzeń. Obecnie najważniejsze jest dla niej zakończenie studiów, by to osiągnąć konieczne będzie zaliczenie praktyki zawodowej w gospodarstwie na wsi. Auto, którym miała tam dojechać, niespodziewanie ulega  awarii i już tu dziewczyna ujawnia przed nami swój szalony, żeby nie powiedzieć zwariowany charakter, gdyż bez namysłu decyduje się odbyć szmat drogi zaledwie rowerem. Niestety staje się to powodem spóźnienia i niemiłego starcia z opiekunem praktyk.  Pierwsze spotkanie między tą dwójką ewidentnie nie należy do udanych, jednak z czasem zaczyna między nimi niebezpiecznie iskrzyć.

"Zaniepokoiło mnie uczucie, że tak bardzo podobała mi się jego troska..."

Staje się to przyczyną gigantycznych wyrzutów sumienia. Dziewczyna ma przecież chłopaka, a za chwilową słabość do innego mężczyzny, obwinia się nad wyraz mocno. Spowodowane jest to niską samooceną, bardzo krytycznym nastawieniem do samej siebie. Be zwątpienia taka postawa wynika z niezwykle trudnych przeżyć. Michalina była wychowywana jedynie przez babcię, nie znała swoich rodziców. Gdy odkryje rodzinną tajemnicę, jej życie odmieni się diametralnie. Niestety to nie jedyny sekret, jaki skrywali przed nią najbliżsi. 

Kim jest i dlaczego nie potrafi uronić nawet jednej łzy?

"Dwadzieścia minut do szczęścia" jest niesłychanie udanym debiutem literackim Kasi Mak. Niech was nie zmyli hasło na okładce, określające powieść "Romansem jak z bajki". Absolutnie nie jest to ckliwa, tandetna historyjka miłosna, ale przepiękna, głęboka i niezwykle refleksyjna, dojrzała pozycja, o uczuciach, a przede wszystkim o odkrywaniu samego siebie, o szukaniu ukojenia.

Główna bohaterka jest osobą sympatyczną, niestety posiada prawdziwy dar popadania w tarapaty. Bez wątpienia, nie wynika to z jej głupoty czy lekkomyślności, a po prostu z prześladującego ją pecha. Owe niefortunne zdarzenia sprawiają, że coraz bardziej krytycznie postrzega samą siebie. Znaleziony w sekrecie wycinek z gazety o rodzicach, całkowicie niszczy jej samoocenę, sprawia, iż uważa się za osobę złą z natury, czuje że zasługuje na cierpienie, jakie ją spotyka. 

Czy jednak dziewczynie udało się poznać na pewno całą prawdę? 

I czy szperanie w przeszłości w ogóle było dobrym pomysłem? 

Przed czym tak bardzo chciała uchronić ją babcia?

"Chyba już mu przeszła złość na mnie. Tylko co to zmienia, skoro ja sama czuję się jak potwór? Po tym, co nawyrabiałam w klubie, jeszcze bardziej uświadomiłam sobie, jak złą osoba jestem. Tak, złą z natury. Genów nie da się oszukać."

Akcja powieści jest naprawdę wartka i zaskakująca. Autorka przygotowała dla czytelnika mnóstwo ciekawych zagadek, dzięki czemu nie sposób przewidzieć, co zdarzy się na kolejnych stronach. Czyta się ją szybko i niezwykle przyjemnie, kartki przelatują w dłoniach, a my z zapartym tchem, czasem wręcz z wypiekami na twarzy, śledzimy losy bohaterów.

Postacie stworzone przez Kasię Mak są niesłychanie barwne, wyjątkowe, a przede wszystkim prawdziwe. Nie sposób ich nie polubić i nie utożsamić się  z nimi. Na szczególną uwagę zasługuje właśnie Michalina, którą pokochałam już od pierwszych stron i kibicowałam jej całą sobą. Wykreowani przez autorkę mężczyźni z pewnością na długo zostaną w mojej pamięci. Muszę przyznać, że Mikołaj  na początku wzbudził we mnie dość skrajne emocje i lekki niepokój, jednak z czasem zaczęłam darzyć go coraz cieplejszymi uczuciami. To bez wątpienia facet, dla którego ciężko nie stracić głowy.

Język autorki jest niesamowicie lekki i przyjemny. Nie znajdziemy tu żadnych zbędnych, nużących opisów, natomiast emocje zostały nakreślone niezwykle sugestywnie, są wręcz namacalne. To sprawia, że całym sercem przeżywamy rozterki Michaliny, intensywnie odczuwamy jej ból oraz niepewność i pragniemy dla niej jak najlepiej. Znajdziemy tu również kilka scen erotycznych, które opisane są ze smakiem, pięknym językiem. Rozbudzają wyobraźnię i nadają powieści wyraźnego, nawet pikantnego charakteru.

Jedyną wadą, jaką mogę tu wskazać, to objętość książki. Jest naprawdę za krótka, zbyt szybko musimy pożegnać się z bohaterami. Ta błyskawiczna rozłąka wręcz boli, pozostawia w tęsknocie i niedosycie. Niecierpliwie czekam na kolejną pozycję autorki i mam nadzieję, że tym razem będzie miała dużo więcej stron, gdyż czytanie jej twóczości to czysta przyjemność, którą czytelnik pragnie delektować się jak najdłużej.

Podsumowując, "Dwadzieścia minut do szczęścia" to nieszablonowa, chwytająca za serce historia, która na długo pozostanie w pamięci. Tajemniczy klimat, odkrywanie własnej tożsamości, miłość, która nie należy do łatwych, cukierkowy uczuć, a także nietuzinkowe postacie, tworzą magiczną opowieść, jaka zachwyci niejedną kobietę. Gwarantuję, iż lektura wywoła masę intensywnych emocji i głębokich refleksji, ale także pozwoli uwierzyć, że każde marzenie może się spełnić. Fundując ogromną dawkę relaksu , umożliwi na dłuższą chwilę oderwanie się od szarej rzeczywistości, ale przede wszystkim przepełni waszą duszę nadzieją i wiarą, iż życie może czasem przypominać najpiękniejszą, wyśnioną bajkę. 

Gorąco polecam!

 

 Za egzemplarz recenzencki, bardzo dziękuję Autorce oraz Wydawnictwu Novae Res!